DEBATA OKSFORDZKA
Debata oksfordzka – rodzaj debaty otwartej dla publiczności, w której zadaniem jest dyskusja nad tezą. Debatują dwie strony: przeciwnicy tezy czyli opozycja oraz jej obrońcy czyli propozycja. Każda strona składa się z czterech mówców. Każdy z mówców ma cztery minuty na swoją wypowiedź. Debatę prowadzi Marszałek, który udziela głosu, może przerwać przemowę, dba o kulturę słowa i poziom debaty. Pomaga mu Sekretarz, który pilnuje czasu wypowiedzi. Po przemówieniach wszystkich mówców Marszałek zarządza debatę z sali. Każdy z zabierających głos ma nie więcej niż jedną minutę na wypowiedź. Marszałek ma prawo odebrać głos: gdy mówca przekracza czas wypowiedzi, wypowiada się nie na temat, używa argumentów ad personom. Jedna osoba może zabrać głos nie więcej niż dwa razy. Debatę podsumowują eksperci.
Typ debaty pochodzi z Uniwersytetu Oksfordzkiego. Pierwsza debata odbyła się w 1860 roku. Dotyczyła ewolucji. W Polsce model debaty oksfordzkiej pojawił się w latach dziewięćdziesiątych XX wieku w ramach programu Szkoły Liderów.

4 marca 2018 Związek Podkowian i LGD Zielone Sąsiedztwo zorganizowały debatę nad tezą:

Organizacje obywatelskie nie są potrzebne mieszkańcom Podkowy Leśnej

Uczestnicy debaty

Propozycja:
Ewa Domaradzka
Marek Englisz
Anna Łukasiewicz
Zofia Wojtkowska

Opozycja:
Tomasz Potkański
Martyna Skalska
Andrzej Tyszka
Jacek Wojnarowski

Marszałek: Katarzyna Królak
Sekretarz: Magdalena Englisz, współpraca Wacław Leśniewski
Eksperci: Anna Domaradzka-Widła, Daniel Prędkopowicz